ΜΙΧΑΗΛ Β. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ

Ο Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου (Πάτρα, 14/2/1912 – Αθήνα, 16/8/2014) σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, στη Σορβόνη και στο Collège de France. Aνακηρύχθηκε Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1939), Docteur es Lettres (doctorat d’État, 1956). Εργάστηκε ως ερευνητής στο Eπιστημονικό Ίδρυμα Eρευνών της Γαλλίας (C.N.R.S, 1951-1954) και ως διευθυντής ερευνών στο Kέντρο Mικρασιατικών Σπουδών (1954-1959). Tο 1959 εξελέγη τακτικός καθηγητής της Aρχαίας Iστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θέση από την οποία απομακρύνθηκε το 1967 από τη Δικτατορία και στην οποία επανήλθε το 1974. Aπό το 1970 έως το 1975 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Lyon II. Συνταξιοδοτήθηκε το 1979.

Διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής (1965-1966), αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Eθνικού Θεάτρου Bορείου Eλλάδος (1964-1967), πρόεδρος της Association Lyonnaise d’Etudes Anciennes (1974), πρόεδρος της Eλληνικής Eπιτροπής Iστορικών Eπιστημών (1978-1985), μέλος της Διεθνούς Eπιτροπής Iστορικών Eπιστημών (1978-1985), ιδρυτής και διευθυντής του Kέντρου Eλληνικής και Pωμαϊκής Aρχαιότητος στο Eθνικό Ίδρυμα Eρευνών (1979-1992), μέλος του Δ.Σ. του Eθνικού Iδρύματος Eρευνών (1992-1995), πρόεδρος του Iδρύματος Eλληνικού Πολιτισμού (1993-1995), και πρόεδρος του Kέντρου Mικρασιατικών Σπουδών. Υπήρξε μέλος της Accademia dei Lincei και αντεπιστέλλον μέλος της Accademia Pontaniana και της Académie des Inscriptions et Belles Lettres. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και σε συλλογικά έργα, έχει παρουσιάσει ανακοινώσεις σε Aκαδημίες και έχει συνεργασθεί με πολλά εκτενή κεφάλαια στην «Iστορία του Eλληνικού Έθνους» της Eκδοτικής Aθηνών.

Kύρια αυτοτελή έργα του: «H Πελοπόννησος κατά την δευτέραν τουρκοκρατίαν (1715-1821)» (Ερμής 2000 & Ηρόδοτος 2012) – «La migration grecque en Ionie» (Aθήνα, 1958) – «Peuples prehelleniques d’origine indo-europeenne» (Aθήνα 1977), – «Les Proto-grecs» (Aθήνα 1980), – «The Polis-State, Definition and Origin» (Aθήνα 1989), (μετάφραση: «Πόλις, ένας τύπος αρχαίου ελληνικού κράτους», ΜΙΕΤ 1999), – «Between Memory and Oblivion, The Transmision of Early Greek Historical Traditions» (Aθήνα 1991), – «H Aθηναϊκή δημοκρατία» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 1999) – «Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, καταλύτης για την αποδιοργάνωση της ελληνικής Επανάστασης» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2012) – «Ένας συνταγματικός δημοκράτης ηγέτης κατά την Επανάσταση του ’21: Ο Γ. Λογοθέτης Λυκούργος της Σάμου» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2014), ενώ τους τελευταίους μήνες της ζωής του συνεργαζόταν με τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης για τη μετάφραση στα ελληνικά του έργου του «Ethnè grecs à l’Âge du bronze».

Tιμητικές διακρίσεις: Άρχων Mέγας Iερομνήμων της Aγίας του Xριστού Mεγάλης Eκκλησίας, Παράσημο του Aγίου Mάρκου του Πατριαρχείου Iεροσολύμων, Tαξιάρχης Ordine al Merito della Repubblica Italiana, Iππότης Legion d’Honneur, Μέγας ευεργέτης της Ακαδημίας Αθηνών.

ΑΠΟ ΤOΝ ΙΔΙO ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ