Η αποτυχία της Μεσαιωνικής Επιστήμης να αποσπασθεί από τη Φυσική και την Kοσμολογία του Aριστοτέλη -παρά τις τόσες σοβαρές κριτικές εις βάρος τους- αποτελεί το κεντρικό θέμα τούτου του βιβλίου. Mε αφετηρία την «καχεκτική» κατάσταση της επιστημονικής σκέψης τον πρώιμο μεσαίωνα, ο συγγραφέας περιγράφει την «έκρηξη των γνώσεων» που προκάλεσαν οι πολυπληθείς μεταφράσεις Ελληνικών και Αραβικών συγγραμμάτων, για να φτάσει στον ύστερο μεσαίωνα και την «ένταση» που άρχισε να συσσωρεύεται ανάμεσα στο Αριστοτέλειο δόγμα και τις εκκολαπτόμενες νέες επιστημονικές αντιλήψεις. Kορυφαίος μελετητής αυτής της μοναδικής περιόδου, ο E. Grant μας προσφέρει ένα συναρπαστικό βιβλίο που φωτίζει όσο κανένα άλλο την αργόσυρτη διαδικασία της κυοφορίας των νέων ιδεών μέσα στο «σκληρό κέλυφος» μιας παλαιάς κοσμοαντίληψης που έβαινε πλέον προς τη δύση της.